آب و هوای ایران را هیچ کجای دنیا نداره.
این را مطمئن باشید که از مرز که پایتان را بیرون بگذارید و مقصد شما هر کجای این کره خاکی باشه ، با آب و هوای عجیب و غریبی مواجه خواهید شد. مثلا الان در همین فصل:
استرالیا هوای شرجی و ۴۰ درجه داره ، بریتانیا هوای سرد و باران مداوم با باد ، شمال سوئد که اصلا روز و شبش معلوم نیست ، هوای تورنتو سرد و احتمالا برفی ، …….. .
یک سرچ اگر تو اینترنت بکنید و آب و هوای کشور‌ها را باهم مقایسه کنید ، متوجه میشید که هوای ایران را هیچ کجا نداره. دقیقا چهار فصلش معلوم هست ، نه تابستان عذاب آور و نه زمستان غیر قابل تحمل داره.
پس اگر قصد مهاجرت به هر کشوری را دارید و با آب و هوا مشکل خواهید داشت و این سوژه میشه که مدام بخواهید غر بزنید و دیگه هیچ چیزی غیر از آب و هوای نامناسب را ببینید ، از جاتون تکون نخورید و اگر هم مهاجرید و نتونستید تا به الان با خودتان کنار بیایید ، فکر نمیکنم راه بازگشت را بسته باشند.
البته در صورتی که یک مقدار خیلی کم قابلیت انعطاف داشته باشید و واقع بین باشید ، خیلی سریع به آن آب و هوا (حالا هر جور که باشه) عادت خواهید کرد و لذت هم خواهید برد ، کما اینکه علیرغم آلودگی بالا در تهران ، الان دوستانی که در تهران ساکن هستند به آن کاملا عادت کرده اند.
البته در کنار این آب و هوای نامناسب با روحیه عده‌ای ، مسائل دیگری هست که واقعا لذت بخش هست. تازگی هوا بدون کوچک ترین آلودگی ، عدم نیاز به تمیز کردن کفش بصورت روزانه ، زمان باز گشت به منزل نیازی نیست که لباس سفیدی که همان روز پوشیده بودید را بشویید ، و از همه مهمتر دیدن آدم‌های بشاش در خیابان. تازه بودن هوا تاثیر خیلی زیادی در نحوه برخورد آدم‌ها داره.
پس اگر در حال حاضر در استرالیا هستید و شدت گرما شما را کلافه کرده ، اگر در بریتانیا هستید و باران شما را خیس خیس کرده و بدلیل وجود باد از چتر هم نمیتوانید استفاده کنید ، اگر در شما سوئد هستید و تا چند ماه آینده در تاریکی بسر خواهید برد ، اگر در تورنتو هستید و احتمالا تا کمر در برف هستید و …….. ، از اینکه سالم هستید خدا را شاکر باشید و از زندگی خود لذت ببرید و قدر داشته‌های خود را بدانید و از اینکه خداوند شما را دوست داشته تا در محیطی عاری از هر گونه آلودگی و با آرامش اعصاب زندگی کنید ، زمین را سجده کنید. و تلاش کنید که در کنار همه بدی ها ، خوبی‌‌ها را هم به دیگران بنمایانید.
خوش باشید
امیر
پانیذ - پرندۀ مهاجر 
دوستدار ونکوور said,
نوامبر 24, 2009 در 5:08 ب.ظ.
سلام دوست عزیز
میخواستم بگم به مطالب مفیدی اشاره کردی که به نظرم اونی که بخواد بگیره میگیره و اونی که نه در جهل مرکب ابد و دهر میمونه!!!
به نظرم اونائی که هی غر میزنن کانادا رو راحت بدست آوردن. یادمه تو وبلاگ قبلی یه بار به فکر کنم پوریا میگفتی که پیر مهاجرتی!
من اون موقع با خودم فکر میکردم و خودمو جای شما که میذاشتم درک میکردم چه سختی و مشکلاتی رو تجربه کردین. اینکه آدم تمام فکر و ذهنو مهمتر از همه برنامه زندگیشو رو یه جریانی بذاره و بعدش … واقعا تحملش سخته و قدرت زیادی میخواد.
حالا حکایت ما شده دقیقا همینطور. بعد از گذروندن تمام استرسها و مشکلات از روش سرمایه گذاری و صرف مبلغ هنگفت فقط به دلیل اشتباهات اداره مهاجرت استان مربوطمون و درگیریش با فدرال حالا باید دوباره استرسهای روش تخصصی جدید رو هم متحمل بشیم.
انگار شانس بعضی ها اینطوریه دیگه. راستی پرونده شما در چه مرحله ایه؟در هر مرحله ای که هست امیدوارم زودتر یه مرحله جلوتر بره.
در ضمن جواب دمشق هم اومد و گفتن میتونیم همزمان 2 فایل داشته باشیم!
سلامت و شاد و موفق باشی با خانواده
امیر said,
نوامبر 24, 2009 در 6:09 ب.ظ.
سلام دوست عزیز
من سالهاست که دارم برای مهاجرت اقدام می‌کنم و کشور‌های زیادی را برای مهاجرت انتخاب کرده بودم که سرانجام سر از بریتانیا در آوردم.
اعتقاد دارم که اگر کسی عزمش جزم باشه برای مهاجرت ، در نهایت موفق خواهد شد.فقط باید صبور بود و پشتکار داشت. انشاالله یکی از این دو شیوه زودتر جواب بده.
خوش باشی
خداحافظ كانادا said,
نوامبر 24, 2009 در 5:44 ب.ظ.
باهات کاملا موافقم امیر جان.
اصولا «انتقاد» کار خوبی نیست و هر جای که هستی باید فقط تعریف کنی.
فقط در ایران است که اصولا هر مشکلی «خیلی بد و زشت» است و انتقاد اشکالی که ندارد هیچ بلکه واجب هم هست.
خداحافظ كانادا
امیر said,
نوامبر 24, 2009 در 6:17 ب.ظ.
عجب پس انتقاد خوبه؟
فقط گذاشتن کامنت انتقادی خوب نیست و باید یا دست توش برد و یا پاکش کرد؟؟!!!
شما در هر صورت اون برداشتی که دوست دارید را از مطالب می‌کنید!!!
معنی انتقاد را هم فهمیدم!!!
خوش باشی
خداحافظ كانادا said,
نوامبر 24, 2009 در 7:38 ب.ظ.
شما درست میگی امیر جان.
من همیشه گفتم که کانادا بهترین کشور در کهکشان راه شیری است …
خداحافظ كانادا
امیر said,
نوامبر 24, 2009 در 9:22 ب.ظ.
دوست عزیز میدونی که چرا هیچ کس جدی نمیگیردت؟
چون غیر از متلک چیز دیگری بلد نیستی. چه در وبلاگت و چه در کامنت هات.
سعی کن حداقل با خودت رو راست باشی.
خوش باشی
پوریا said,
نوامبر 24, 2009 در 9:40 ب.ظ.
ایولله امیر، چه تحلیل ظریفی کردی. تازه به اون جایی هم که باید می خورد ؛ خورد. رفیق مون اول از همه اومد. من عاشق ظرافت های رفتاری هستم.
امیر said,
نوامبر 24, 2009 در 9:51 ب.ظ.
پوریا جان
ایشان عاشق این هست که در وبلاگ‌های مختلف بچرخه و متلک بگه. من را هم که پوریا جان می‌شناسی ، پاسخگوی تمام کامنت‌ها خواهم بود به غیر از کامنت‌های توهین آمیز و سی یا سی.
خوش باشی
خداحافظ كانادا said,
نوامبر 24, 2009 در 11:34 ب.ظ.
ممنون امیر جان آره خیلی دردم اومد از این جواب کاناداییت.
راست میگی اصلا کسی خداحافظ کانادا رو جدی نگرفته که روزی یکی به وبلاگ‌های منتقد کانادا اضافه میشه.
فکرشو بکن جدی میگرفتن چی میشد 🙂
خداحافظ كانادا
امیر said,
نوامبر 24, 2009 در 11:55 ب.ظ.
دوست عزیز عاشق متلک:
جواب من کاملا ایرانی بود و مطمئن باش قصد اینکه دردت بیاد را نداشتم چون اون را هم بلدم ولی ما با هم مشکلی نداریم که قرار باشه کسی دردش بیاد ، داریم؟
اگر روزی یک وبلاگ منتقد کانادا (البته کسی با انتقاد مشکلی نداره) داره ایجاد میشه ، پس چرا فقط شما هستید که داری خودت را به در و دیوار میزنی؟
دور هم خوش باشید
صبا said,
نوامبر 25, 2009 در 3:47 ق.ظ.
راس میگی من اینجا از آلودگی هوا دارم کلافه میشم، از هر 10تا مریضی که میان پیشم حداقل 5تاشون آلرژی دارن اونم معلومه که به آلودگیه، واقعاً داره بیداد می کنه… ممنون از پست خوبت
امیر said,
نوامبر 25, 2009 در 4:58 ب.ظ.
بله صبا جان آلودگی هوا و آلودگی صوتی منشأ خیلی از بیماری‌ها هست.
نمیدونی چقدر آرامش بخش هست وقتی روز‌های متوالی صدای بوق ماشین را نمیشنوی.
خوش باشی
میترا said,
نوامبر 25, 2009 در 6:01 ق.ظ.
امیر جان من هم عاشق آب و هوای چهار فصل هستم. واقعا» آب و هوای ایران را هیچ جا نمی شه پیدا کرد. فقط اگه آلودگی نبود دیگه حرف نداشت. من که از بارونهای اینجا واقعا» خسته شدم. آدم لجش می گیره. صبح تا شب بارون می باره!!!!
امیر said,
نوامبر 25, 2009 در 5:03 ب.ظ.
میترا جان فقط آب و هوای ایران هست که چهار فصل هست.
باز هم شما اوضاعتون از ما خیلی بهتره. حداقل تابستان آفتابی و گرمی دارید. اینجا که از ۱۲ ماه ، ۱۱ ماه بارون میاد و سرد هست. من از روزی که اومدم کاپشنم را در نیاوردم. فقط تابستان‌ها کاپشن نازکتر میپوشم.
ولی خدا را سپاس که سالم هستیم و شاد و این از همه مهمتر هست. از با هم بودن در محیط زیبا و آرام لذت ببرید.
خوش باشی
احسان said,
نوامبر 25, 2009 در 6:35 ق.ظ.
امیر جان سلام
صداقت شرط اول انسان بودن است. چه خوب است که انسانها اول «انسان» باشند بعد اگر خواستند دکتر، مهندس، منتقد و یا هر چیز دیگر.شما مطالب را بنویسید و ما هم استفاده میکنیم و همیشه مفید بوده چرا که از روی صداقت مینویسید. ولی شخصی که از بیان هویت واقعی خود و اینکه در کانادا چه میکند و چرا انتقاد میکند و …. هراس دارد، و یا در کامنت های خوانندگان تغییر میدهد ، به نظر شما ارزش پاسخگویی دارد ؟ اگر واقعاً نیت پاک کمک به هموطنان را دارد! در مورد تجربه شخصی بگوید تا همه حس کنند که آیا واقعیت میگوید یا عقده های روانی را تخلیه میکند.
یادمه تو دبیرستان یه دبیر داشتیم میگفت : » اگه خواستین دوستاتونو اذیت کنین ، وقتی بحثشون داغ شد و کلی حرف زدن، کافیه شما وارد بحث بشین و بگین : نه اینطوری نیست».
خوب این بابا هم داره با دیگران همین کارو میکنه با این تفاوت که این دیگران دوستاش نیستند. پس نتیجه میگیریم که مشکل از جای دیگه ایه .
من هم وبلاگش رو میخونم ، کسی منکر وجود مشکلات در هیچ کشوری نیست. ولی برگزاری کنکورهای کانادائی و یا ارائه بریده ای از مطالب به صورت ناقص و … کار یک انسان صادق و واقع بین نیست. انسانی است که جهت سرکوب کردن عقده های روانی که متاسفانه از دوران کودکی در وجودش نهفته بوده داره مبارزه میکنه. و لذت میره از شنیدن کامنت های تند و توهین امیز. آیا واقعاً کسی حاضره به خاطر کمک به هموطنان ! فحش و توهین بشنوه و این همه وقت بذاره برا جمع آوری مطالب و پاسخگوئی به افراد و خواندن این همه وبلاگ ؟!؟!؟!؟
سرتونو درد آوردم، و به قولی شاید باعث درد شخص دیگری شد که امیدوارم منو ببخشه و در رفتارش تغییر رویه بده.
موفق و پیروز باشید.
امیر said,
نوامبر 25, 2009 در 5:16 ب.ظ.
احسان جان
قطعاً کانادا و یا هر کشور دیگری مشکلاتی دارد و بعضا قوانینی در آن کشور‌ها حاکم هست که با روحیات ما سازگار نیست و شاید مشکل ساز هم باشد.
اول از همه وظیفه داریم به قوانین کشور‌ها احترام بگذریم ، اگر چه از دید ما مسخره هم باشد.در ثانی من بارها از دوستانی که در کشور‌های دیگر ساکن هستند ، خواهش کردم که علاوه بر خوبی‌‌ها و مزایای آن کشور ، مشکلات و بدی‌ها را هم بازگو کنند و تجربیات خود را بنویسند.
شیوه انتقاد از یک شخص و یا کشور خیلی خیلی مهم هست.
انتقاد باید سازنده باشه.
من اون چیزی که خودم تجربه کردم را مینویسم. بارها و بارها تقاضا کردم که به اصول اخلاقی پایبند باشیم و اگر کسی با نوشته من مشکل داره و قبولش نداره ، دلیل نداره که نوشته من را به سخره بگیره. این کار از تمام اصول اخلاقی در تمام جوامع بدور است.
ولی خوب در این کره خاکی انسانهای گوناگون با تفکرات مختلف وجود دارند و باید همزیستی مسالمت آمیز کرد.
خوش باشی
پرنده آبی said,
نوامبر 25, 2009 در 9:23 ق.ظ.
سلام من همیش مطالب خداحافظ کانادا را در وبلاگها با دقت دنبال می کنم ولی می خوام بگم حیف نیست که وقتتون را بجای اینکه صرف موضوع مورد نظر و قابل بحث خودمون بکنیم ایشان با یک کامنت همه را از مسیر خارج می کنند خدائئش به این مطلب تمرکز کنید .اجازه ندید بحث عوض بشه ولی اگه بحث با هدف تخریب باشه والله که هیچکدوم کم نمی اریم اما مهم اینه که ماهاییکه قصد مهاجرت کردیم فراتر نگاه کردیم پس نگذاریم شخصی با هدف ما را از فضای اندیشه پویا خارج کند.
حس هماهنگی با شما بود نه توصیه!!!
امیر said,
نوامبر 25, 2009 در 5:23 ب.ظ.
ممنونم دوست عزیز
من به دلیل اینکه برای تمام افراد با هر نوع طرز تفکری احترام قائل هستم ، وظیفه خود میدانم که پاسخگوی تمام کامنت‌ها باشم مگر آنکه توهینی متوجه شخصی بشود. تلاش هم می‌کنم که از مسیر خود خارج نشوم.
باز هم ممنون.
خوش باشی
karno said,
نوامبر 25, 2009 در 6:10 ب.ظ.
سلام امير جان ممنون از كامنت شما ، همونطور كه شما گفتيد عدم سوءپيشينه اوكراين رو فقط خواستن، تنها چيزي كه نگرانم ميكنه اينترويو دوم ، براي آزمايشها اصلا نگران نيستم . چون همين چند وقت پيش براي ثبت ازدواجمون تو سفارت ايران از اين آزمايشات البته كمي مفصل تر رو گرفتن .نگرانيم اينترويو دوم . ممنون
امیر said,
نوامبر 25, 2009 در 9:43 ب.ظ.
کارنو جان اصلا جای نگرانی نداره.هیچ مهم نیست. چون همسرت را ندیدند ، میخواهند با ایشان هم آشنا شوند. پس اصلا نگرانی به دلت راه نده.
خوش باشی
پرنده آبی said,
نوامبر 26, 2009 در 7:58 ق.ظ.
سلام امیر خان
انگار ی واقعا وبلاگتون انرژی مثبت داره مدیکال ما هم اومد(بعد از 5 سال و 8 ماه).
خاطره وارد شدن به این وبلاگ را زمانی که شوریده حال بودم فراموش نخواهم کرد و از شما و انرژیتون سپاسگزار!!!
آیا کسی هست که بدونه جواب مدیکال از ارمنستان به کجا باید فرستاده بشه شاید همه به پاریس نره.
ممنون میشم چون مال ما باید از ایروان بره.
راستی کسی هست که از ایروان به ونکوور پرواز گرفته باشه ؟
امیر خان چاره ای نداشتم که اینجا مطرح کردم چون ترسیدم قسمت مدیکال کسی مرا بزودی نبینه
پیروز تر از دیروز باشید.
به قول آلفرد مونتاپرت: هرگاه کسی طرحی را مطرح می کند می بیند که 10 نفر زودتر به این طرح فکر کرده اند اما فقط فکر کرده اند!!!!
امیر said,
نوامبر 26, 2009 در 12:01 ب.ظ.
به به دوست عزیز مبارک باشه. امیدوارم که همیشه خوش و موفق باشید.
به همراه فرم‌ها یک برگ کاغذ هم فرستاده میشه که در آن آدرسی که باید مدیکال‌ها فرستاده بشه ، نوشته شده است.
اگر افیس شما دمشق بوده ، باید بره پاریس. افیس لندن ، خود مدیکال‌ها را دریافت میکند و افیس بوفالو درخواست میکند که مدیکال‌ها را به اتاوا بفرستند.
من پرواز با لوفتهانزا را پیشنهاد می‌کنم ، چون هر نفر میتونه ۲ چمدان ۲۳ کیلویی با خود ببره.
خوش باشی
خداحافظ كانادا said,
نوامبر 26, 2009 در 7:06 ب.ظ.
احسان جان من قصد کمک به هیچ کسی رو ندارم اتفاقا دوست دارم همه زودتر بیان کانادا مثل خودم و بقیه خوشبخت باشن.
مگه چیز بدیه؟ کانادا بهترین کشور جهان شیری است.
خداحافظ كانادا
خداحافظ كانادا said,
نوامبر 26, 2009 در 9:20 ب.ظ.
امیر جان میگم شما که تو کار انرژی مثبت هستی و اصولا همه کار‌های کشور‌های پیشرفته مثل یخستان هم با این چیزا پیش میرود (اگر برود) کمی هم از این انرژی‌ها برای هموطن بیکرمون تو کانادا بفریست.
البته رو بسته قیمت انرژی مثبت رو کم بزن چون دولت مهربون کانادا اونم خیلی مالیات میکشه روش 🙂
خداحافظ كانادا
امیر said,
نوامبر 26, 2009 در 9:47 ب.ظ.
دوست عزیز
انرژی مثبت یا منفی دادن کاملا رایگان هست ، مگر شما پول میگیری؟؟!!!
هموطنان ما در تمام دنیا سرشار از انرژی هستند اونم از نوع مثبتش ، شما فکر خودت باش که با هیچ انرژیی ، مثبت نمیشی !!!
خوش باشی