یک کامنت در ارتباط با پست قبل

آوریل 25, 2011 در 12:55 ب.ظ. (Uncategorized)

یکی از دوستان بسیار عزیزم در ارتباط با پست قبل در محل دیگری برایم کامنت گذاشتند و با توجه به اجازه ای که خود ایشان دادند ، نظر ایشان را در قالب یک پست عنوان میکنم. البته مشابه نظر و عقیده ایشان را من هم بارها شنیده ام ، نه تنها در مورد کار پیدا کردن و کمک برای کاریابی ، بلکه کلا در تمام زمینه ها. کمک به خود را وظیفه دیگران میدونیم و وقتی خرمان از پل گذشت ، شخص کمک کننده را فراموش میکنیم هیچ ، سعی در بی ابرو کردن طرف هم داریم. من شخصا متاسفم ، چون خیلی زیاد داستان های اینچنینی را از دوستانم شنیدم و صد البته برای من قابل هضم نیست !!!

با تشکر از این دوست عزیزم اصل کامنت ایشان را عنوان میکنم:

سلام امير جان خوبى؟
اميدوارم كه همه چيز به خوشى باشه و جا افتاده باشيد . من همچنان مطالب وبلاگت رو دنبال ميكنم اين آخرين مطلبى كه نوشتى رو ميخواستم كامنت بذارم اما ترجيح دادم اينجا برات بنويسم اگر خواستى خودت كپى پيست كن به عنوان كامنت.
امير ، يك مدت كه اينجا بمونى مى بينى ايرانى ها حق دارن به هم كمك نكنن البته نه با اون ديدگاه كه ميگن من سخت كار پيدا كردم چرا اينها راحت پيدا كنن ولى اينكه متاسفانه اكثر ما آدمهاى طلبكارى هستيم كه نه تنها شاكر دوستان نميشيم بلكه حتى در برابر خوبيهاشون طلب داريم. دور از جون خودت و خانواده ات اصطلاح بهترش بى چشم و رو هست. من 2 تا تجربه داشتم در اين مورد كه بعد از اون دستم رو داغ كردم كه هرگز و هرگز به ايرانى جماعت تو كار پيدا كردن كمك نكنم. آقايى كه خيلى ابراز ميكرد با هر شرايطى ميتونه كنار بياد و متاسفانه از آشنایان ……….. هم بود و حسابدار ، به كمپاني اى كه ميشناختم و دنبال حسابدار مى گشتن معرفى كردم بارها اون آقاى مسئول گفت كه فقط به صرف شناختن تو اين كار رو بهش دادم چون خودش تجربه نداره بماند ، از هفته دوم زنگ ميزد ……….. اين مرتيكه ديوونه است نميذاره من كارم رو انجام بدم من زبان بلد نيستم اين فلان فلان شده ( فحش هاى ركيك بذار جاش) خيال كرده من سواد ندارم اين نمي فهمه كارش غلطه و چيزى كه من ميگم درسته ، با زبون خوش بهش گفتم كه شما اينجا با اين سيستم غريبى حتى اگر هم حرفت درسته بايد سه ماه صبر كنى بعد دوستانه بگى آقاى عزيز من فكر مى كنم اگر سيستم رو عوض كنى بازدهي اش بيشتره. كار رو به جايى رسوند كه اون آقاى كانادايى ( آمريكايى بود البته و خيلى هم خشك) باز به من زنگ زد كه بعد از سه ماه ، من اين آقا رو اخراج ميكنم چون اصلا قوانين كار رو رعايت نميكنه تو ناراحت نشى ، و من هم بهش گفتم نه من اشتباه كردم كه خواستم به هموطنم كمك كنم تو هر كارى كه به صلاح شركتت هست انجام بده. بعدش كلى من بد و بيراه شنيدم از اون آقا و همسره بعد رفت و آمد قطع شد بعد رفتن ايران جلوى دوست و آشنا كلى گفته بودن كه ………….. مشكلات روحى داره و زنگ زده به اون آقا گفته من رو اخراج كنه. ديگه بروو تا تهش.
دومى هم منيجر یکی از بانكها دوست صميمى من بود ، هندى بود و خانم بسيار خوبى بود، خانمى از ايران اومده بود با همسرش به اين منيجر معرفى كردم كه از شغل تلر توى بانك شروع كنه، باور كن هر بار من رو ديد گفت تو با اين هندى بو گندو دوستى؟ هر وقت مياد طرفم چيزى بگه من حال تهوع ميگيرم. بعد از چندين ماه كه اين خانم براى مهمانی ما رو دعوت كرده بود گفت اخراجش نميكنم اما پرموشن خبرى نيست چون هر بار من ميرم طرفش جلوى بينيش رو ميگيره و اين توهين بزرگيه به من ضمنا به چند تا از كارمندهاى ديگه هم گفته بوده اين خانم با اين بو شده منيجر بانك ، كاش بانك براش عطر بخره.
امير ، همين سه هفته پيش توى كلينيكى كه به عنوان ………….. و به شكل ساب كانتركتر كار ميكنم پوزيشن خالى داشتن براى نرس، سه تا از دوستان نزديكم نرس هستن و در نوبت كار اما اصلا به روى خودم هم نياوردم حتى ………….. گفت فلانى گناه داره خوب معرفى كن گفتم عمرا، به من چه.
خواستم بدونى ادعاى خود ما و اين رفتار ها باعث ميشه ايرانيها از هم بترسن من كه رسما ميترسم.
به همسرت سلام برسون دختر گلت هم ببوس

خوش باشید