استرس‌های یک متقاضی مهاجرت

اکتبر 23, 2009 در 12:32 ق.ظ. (Uncategorized)

آیا تا به حال فکر کرده اید که استرس ناشی‌ از مهاجرت بر اساس قانون جدید بیشتر به یک متقاضی وارد میشود یا بر اساس قانون قدیم؟
اگر دعوا نمیشه من میگم!!!
به اعتقاد من افرادی که بر اساس قانون جدید اقدام کرده اند ، بیشتر در استرس هستند تا افرادی که بر اساس قانون قدیم اقدام کرده اند. حالا چرا؟
توضیح میدهم:
کسانی‌ که بر اساس قانون قدیم اقدام کرده اند . به این مسأله واقف هستند که طول پروسه شان ، چیزی حدود ۶-۷ سال بطول خواهد انجامید و نگران ماه بعد و ۲-۳ ماه بعد نیستند.
یادمه که وقتی‌ من برای کانادا اقدام کردم ، بعد از چند سال از دمشق نامه اومد که ، به دلیل اینکه حجم پرونده‌های ارسالی‌ به این مرکز افزایش یافته ، پرونده شما به لندن ارسال میگردد و از این به بعد لندن با شما مکاتبه خواهد کرد.
بماند که بعدش چی‌ شد (هر کس می‌خواد بدونه ، خاطرات مهاجرت به کانادا را در وبلاگ قبلیم بخونه).
افرادی که بر اساس قانون قدیم اقدام کرده اند و منتظر هست ، روزگار خوشتری را نسبت به افراد اقدام کننده بر اساس قانون جدید دارند.
طرف ۴-۵ سال پیش اقدام کرده. بعد از این مدت یک دفعه براش نامه میاد که شما را برای مصاحبه دعوت کرده ایم و یا شما از مصاحبه معاف شدید و مدیکال خود را انجام بدهید و بفرستید.
از اینجاست که استرس به افراد اضافه میشود. البته این هم بی‌ مورد هست ، چون کار کاملا رو برنامه هست ، و از طرفی‌ کاملا پرونده شخص را کنکاش کرده اند و هیچ مشکلی‌ نیافته اند و قصد صدور ویزای اقامت دارند. پس از اینکه نامه مدیکال دریافت شد ، شاید استرس افراد اضافه شود ، اما خیلی‌ هم مورد دار نیست.
اما بر اساس قانون جدید ، از همان روزی که فرم اولیه را ارسال می کنید ، باید مرتب چک کنید که مدارکتان در چه مرحله‌ای هست تا روزی که ویزای خود را دریافت کنید. مرحله به مرحله باعث استرس میشود و اوج آن مربوط به مرحله‌ای هست که خواسته یا ناخواسته ، تاریخ مراحل طی‌ شده خود را با دیگران مقایسه می‌کنیم.
جالب هست که بعضی‌ از افراد خیلی‌ تمایل دارند که در استرس غوطه ور شوند، من دیدم که طرف سوال میکنه که ، «من مدارکم را به سوریه فرستادم و»حسن » تحویل گرفته ، یکی‌ دیگه من فرستادم و «حسین» تحویل گرفت. یه بابا دیگه میگه ، مال من را «نقی‌» تحویل گرفت . مدارک یک نفر دیگر را «تقی»‌ تحویل گرفته. بالاخره یک نفر پیدا میشه و میگه که مدارک من را هم «حسن» تحویل گرفته و ماجرا ختم به خیر میشود.
میدونید این یعنی‌ چه؟
به نظر من یعنی‌ اوج بیکاری. چه فرقی‌ میکنه که مدارک را کی‌ تحویل گرفته باشه؟ تمام این موارد برای انسان باعث استرس میشود و باید از آن گریزان بود.
به دلیل این که کلّ این پروسه خیلی‌ کوتاه هست و سریع انجام میشود ، استرس‌های زیادی هم به ارمغان خواهد آورد.
نگران این هستیم که فایل نامبر ما کی‌ تحویل خواهد شد؟
نگران این هستیم که پس از تحویل مدارک ، کی‌ وضعیت ما تغییر خواهد کرد؟
نگران این هستیم که حالا وضعیتمان ، شده «این پراسس» ، پس مدیکال کی‌ میاد؟

دولت کانادا ، به‌این مشکلات و استرس‌ها بیشتر دامن زد. چون پرونده یک سری از افراد خیلی‌ خیلی سریع پیش رفت و ویزای خود را هم گرفتند ، اما پرونده یک سری افراد ، میشه گفت که عملا متوقف شد.
من مطمئن هستم که اداره مهاجرت کانادا ، اصلا فکر هم نمیکرد که ، این همه متقاضی از سراسر دنیا خواهد داشت.
در هر صورت ، میدونم که هر چی‌ بگم ، بی‌ فایده هست ، و ناخود آگاه ، پروسه خود را با دیگران مقایسه خواهیم کرد. ولی‌ این را بدانید‌ که غیر از به وجود آمدن فشار‌های عصبی بیشتر ، چیزی نصیبمان نخواهد شد.

پ.ن.:
احتمالا این پست نیاز به تفسیر بیشتری دارد.

خوش باشید